تنوع ملیت‌ها در فرانسه چگونه است؟

از آغاز قرن بیستم کشور فرانسه حجم بسیاری از مسافران و مهاجران را تجربه کرده است. تا پیش از جنگ جهانی دوم و در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ فرانسه نرخ بالایی از مهاجران را تجربه کرد. علت وجود این نرخ بالای جمعیت مهاجران آسیب‌هایی بود که فرانسه از جنگ جهانی اول دیده بود. فرانسه آسیب‌دیده‌ترین کشور اروپایی بعد از جنگ جهانی اول بود، بطوریکه ۳/۱ میلیون جوان از جمعیت کل ۵۰ میلیون نفری فرانسه کشته شده بودند.

این جمعیت جوان نیروی کار کشور فرانسه را تامین می‌کردند که حال از بین رفته بودند. به همین دلیل دولت فرانسه برای جبران این خسارت درهای خود را برای مهاجران از سراسر دنیا گشود. به عبارتی این تنها انتخابی بود که فرانسه برای جلوگیری از کاهش نرخ جمعیت‌اش در میان دو جنگ جهانی داشت.

اما بعد جنگ جهانی دوم، با افزایش نرخ باروری آسیب‌های ناشی از کاهش جمعیت بهبود یافتند. اما در عین حال نرخ بالای رشد و توسعه‌ی اقتصادی در فرانسه بگونه‌ای بود که دولت فرانسه دوباره از سیاست‌های مهاجرپذیر بهره برد. عمده‌ی این مهاجران را پرتغالی‌ها، اعراب و ساکنان آفریقای شمالی تشکیل می‌دادند که فرانسه بیشترین نرخ این مهاجرت‌ها را در دهه‌ی ۱۹۶۰ تجربه کرد.

با پایان دوره‌ی رشد ۳۰ ساله‌ی فرانسه در دهه‌ی ۷۰، نرخ مهاجران به طور محسوسی در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ کاهش یافت. همانطور که افزایش نرخ مهاجران همراه با سیاست‌های مساعد بود، در این دوره سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای برای ورود مهاجران وضع شد. سیاست‌های جدید مهاجرپذیری بر این اساس بودند که مهاجران باید بر اساس توانایی‌ها، مهارت‌ها، مشخصات و ویژگی‌هایشان تعیین صلاحیت شوند